പ്രിയപ്പെട്ടവളെ
നമുക്കാ മരത്തണലിലിരുന്നു പ്രണയിക്കാം
അവിടെയിരുന്നാല്‍ വഴിക്കുമപ്പുറം
ശവപ്പറമ്പ് കാണാം ശവപ്പറമ്പിലെ വടിയപൂക്കള്‍ കാണാംഅവയുടെ ഗന്ധമറിഞ്ഞു പ്രണയിക്കാം
കലണ്ടറില്‍ താളില്‍ കലാലയ-വര്‍ഷമൊടുങ്ങുമ്പോള്‍
നിന്നെയോര്‍ത്തു ഞാന്‍ കരയില്ലനിനക്കായ് എന്‍റെ കാഴ്ച്ചയെ മറച്ച
കണ്ണുനീര്‍ മണ്ണിനെ തണുപ്പിക്കില്ലമദ്യലഹരിയില് നഷ്ടങ്ങളെ
എണ്ണിപ്പെറുക്കുമ്പോള്നിന്റെ മുഖം ഞാന്‍ കാണില്ല
എന്‍റെ ചിതയെരിയുമ്പോള്‍
നീ, എന്‍റെ ദീര്‍ഘായുസിനായി പ്രാര്ഥിക്കയാവാംവാറ്റുചാരായത്തിന്റെ ലഹരിയില്‍
കുട്ടുകാരന്‍ പാടിത്തന്ന ഗസലിന്‍റെ വരികളാണിവനീ എനിക്കായ് പ്രാര്‍ഥിക്കരുത്
നിന്‍റെ ആദ്യരാവില്‍ പൊടിയുന്ന വിയര്പ്പുതുള്ളിയില്എന്റെ മുഖം കാണരുത്
ഓര്‍ക്കുക ശവപ്പറമ്പിലെ വാടിയപൂക്കളുടെഗന്ധമറിഞ്ഞാണ് നാം പ്രണയിച്ചത്
വിദൂരതയിലെങ്ങോ നിന്നെ കാണുന്ന വേദനആ വേദനയില്‍ നിന്നെ ഞാന്‍ അറിയുന്നു
പ്രണയിക്കുന്നു
